بررسی ارتباط ویژگی های عملکردی گونه چای کوهی (vahl. stachys lavandulifolia) با برخی ویژگی های خاکی و توپوگرافی (مطالعه موردی: مراتع انگمار، حوزه آبخیز لاسم)

امروزه استفاده از شاخص­های اکولوژیک برای شناخت وضعیت اکوسیستم­ها و پایش و ارزیابی تغییرات ایجاد شده در طی زمان، به­صورت امری متداول تبدیل شده است. لذا هدف از این تحقیق بررسی سطح برگ ویژه، ماده خشک برگ و ارتفاع گیاه چای کوهی و ارتباط آنها با برخی عوامل محیطی شامل خصوصیات خاک و توپوگرافی در مراتع انگمار حوزه آبخیز لاسم بود. برای تعیین خصوصیات خاک و بررسی ارتباط آنها با میزان سطح ویژه برگ، درصد ماده خشک برگ و ارتفاع گیاه،30 نمونه خاک از عمق 0-30 سانتی­متری تهیه و ویژگی­های فیزیکی و شیمیایی نمونه­های خاک در آزمایشگاه اندازه­گیری شد. برای تعیین عوامل فیزیوگرافی و خاک بر روی سطح برگ ویژه و ماده خشک برگ گونه چای کوهی، از آزمون مربع کای (ضریب همبستگی پیرسون) و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج آزمون مربع کای نشان داد که بین درصد ماده خشک برگ با عوامل توپوگرافی شامل ارتفاع از سطح دریا، جهت­های جغرافیایی و شیب رابطه معنی­داری وجود ندارد. بین عوامل خاکی (اسیدیته، نیتروژن و درصد شن) و سطح ویژه برگ ارتباط معنی­داری مشاهد شد. هم­چنین فاکتورهای اسیدیت ه،کربن آلی، فسفر و درصد رس با درصد ماده خشک برگ ارتباط معنی­داری در سطح اطمینان 95 درصد داشتند. نتایج نشان داد که بین شاخص سطح برگ ویژه با ارتفاع گیاه 03/0 sig= و417/0 r2 = در سطح 5 درصد ارتباط معنی­داری وجود دارد.